"elin acıyor mu?"dediğimde "karanlıkta dudaklarını iyi göremiyorum, dilsiz kız. O yüzden düş önüme,odana gidiyorsun"dedi. Sanki karşısında altı yaşında küçük bir çocuk varmış ve onu azarlıyor muş gibi çıkan sesi kıkırdamamı sağlamıştı. Oysa ki aramızda en fazla birkaç yaş vardı.
Güldüğümü duyunca,"herşeye de gülecek bir şey buluyor" dedi. Bu sessiz ve huysuz homurtusu beni daha çok güldürdü...
Sayfa 197 - Drew ve yeşil arasında geçen bir sahneKitabı okudu