Pencere Kuşu, dünyaya düşmüş bir düş gibi suskun ve mağrur gözlerle bakmıştı, 4 duvar ardından,saatlerce otururken, kahverengi demir parmaklıkların ardında günlerce kafes denen can bedende...
Bir ağırlık var üzerimde , gözlerim doluyor , nefesim tıkanıyor , son saatler sanki . Biraz hüzün , biraz öfke karışmış . Durulmayan , hep dalgalarla sertçe karaya vuran deniz gibiyim .