Fatma Ataş

İnsan her şeye alışır.İnsan birkaç gün içinde saraya bile alışır,ardından başka bir şey ister.
Reklam
Her şey aydınlık,her şey rahattır.Yalnız hepsinin yüzünde garip bir can sıkıntısı ifadesi vardır.Elle tutulamayacak kadar ince,asla yırtılmayacak kadar sağlam bir ağ halinde onları saran bu can sıkıntısı,biraz dikkat edince,kahkahalarda boş bir çınlama,gözlerde soğuk bir alakasızlık halinde kendini gösterir.Söyleyen de,dinleyen de o anda başka bir şey düşünüyor gibidir,halbuki hiçbir şey düşünmezler.Ama bundan şikayetçi değildirler;hatta canları sıkıldığının bile farkında değildirler.Boş da olsa gülerler ve hallerinden memnun olmasalar da,hayatlarında bir değişiklik istemezler...
Niçin yazılarındaki bütün insanların benzi soluk,yüreği kederli?Bu memlekette yüzü gülen,bahtiyar insan yok mu?

Reader Follow Recommendations

See All
Ah kardeşim,dünyada bir cennet var,ama biz günahlarımız yüzünden içine giremiyoruz....
Sayfa 499Kitabı okudu
"Hayat bir şiirdir.Onu insanlar berbat ediyor."
Sayfa 220Kitabı okudu
Reklam