Fatmanur
@Fatmanurrercan
29 Kasım
7 kütüphaneci puanı
57 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Özlem, paylaşılamayan paylaşılmışlıktır.
Nietzsche'nin defterine yazdığı düşüncelerinden:
Varoluştan artık acı çekmeme'nin acısını çekmek olarak çekilen bir acı, ancak iki biçimde giderilebilir : ya, çabuk bir ölümle; ya da, uzun bir sevgiyle.
Okur Takip Önerileri
Özlem, benim, mumundur
Özlem, senin, mumumdur.
Yahya Kemal, ÖZLEYEN başlığını verdiği şiirini şöyle kurar:-
Gönlümle, hayâlet gibi, ben kaldım o yerde.
özleyen şaşkındır ve bilinçlenme gereksinimi duyar, bu kadar yoğun bir duygu duyuyor olmasıyla ilgili olarak — nasıl oluyor da
bütün kişiliği tek bir duygunun çevresinde toplanmış; ama, gene de, bu, bütün kişiliğini taşıyabilen bir duygu olmuş?
Özlem, şaşkın bilinçtir.
Georg Büchner’in Lenz’i:
Gayet aklıbaşında görünüyor, insanlarla konuşuyordu; her şeyi ötekilerin yaptığı gibi yapıyordu, ama içinde iğrenç bir boşluk vardı, artık hiçbir kaygı duymuyordu, hiçbir arzu; varoluşu zorunlu bir yüktü ona. — -- Öylesine yaşayıp gitti.
(Werke und Briefe, Münchner Ausgabe (Herausge. Pörnbacher et al.), dtv, 1988, S.158)
Yağmur
Özlem, şimdi-burada, senin bulunduğun yere yağan yağmurun, o'nun bulunduğu yere de yağması konusundaki ikircikliliğindir : "Keşke, burada, yanımda olsa da, yağmur birlikte yağsa üzerimize - keşke, orada, yağmur yağmasa üzerine de, ıslanmasa..."
Canetti'nin temellendirmesiyle "Seni bekleyen birisi varsa, gerçekte yalnız değilsindir."
Özlediğin, gidip göremediğindir;
ama, gidip görmek istediğin…
Alzheimer hastalığının altında yatan sebep, çatışmaymış :(((
- Çok sevilen birinin kaybından sonra, sembolik olarak ölülerle iletişime geçme isteği. Kayıptan sonraki anıları silerek acı çekmeyi engelleme.
"Biz ruhu bedenin içinde sanırız, oysa beden ruhun içindedir."
