"Bir şeylerden kaçar gibisin.
Soluk soluğa ama hiç bir şey anlatmayacağına yemin etmiş gibi sakinsin.
Gitmek istediğin belli bir yer yok ama kalmak istemediğinden artık eminsin.
Sadece biraz olsun herkesin ve herşeyin susmasını istemişsin.
Kendini duyabilmek için."
“Etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz! Gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğunu bilmiyoruz bile! Kitaplarımızı, hayallerimizi elimizden alsalar, öylece ortada kalakalacağız.”
Ne var ki daha dün gözüne o kadar önemli ve çekici görünen bu şeylerin tümü şimdi birdenbire değerini yitirmişti, onları aptalca ve değersiz buluyordu artık.
Hem yakın olabilir mi bir kimse gerçekten,
Uzak olmadıkça ?
Her şey kendini tekrarlar sevinçler üzüntüler heyecanlar peki her şey tekrar ederken sen neden aynısınn. Aynı tepkileri verirsin oysa sen tecrübeli değil misin?