“Kuşları göğe çağıran da benim, alçalırken kanatlarına dirençle dolan da ben. Gölgeleri saksıların etrafından ben döndürür, yere saçılan darıyı kuşlara ben haber veririm. İncecik ipeklerle suları havalandırır, çeke çeke kıyıya ben vardırırım. Ben olmasam elmalar kılığını seçemez, arıların karıncaların hesabı tutmaz. Uzaklaşırken arkadan muhabbetle bakanı, kalbinin telgrafına ben yazdırırım. Göğün kandillerini sabaha karşı birer birer ben üfler, sen yolunu şaşırmışken gecenin ıssız ayazında, geyik donunda ben çıkarım karşına ansızın.”
Nermin Yıldırım’ın öykü kitabını yeni bitirmişken şu kareyi de paylaşmak istiyorum. Kendisinin Bavula Sığmayan kitabındaki aynı adlı novellasından uyarlanan; Melisa Sözen, Ülkü Duru ve Müfit Kayacan'ın oynadığı Aile Yalanları’nı muhakkak izlemenizi tavsiye ederim.🙂↔️
“Nereye uçarsa uçsun orada mutlu olacağına inanan iyimser bir kuş havalandı içimden. Nereye konarsa konsun orada yalnız kalmayacağını sanan sersem bir kuş.”