İnsan, kendi yalnızlığına doğru koşarken bile aslında varmak istediği, kendisi dışında bir varlık değildir. Yani yalnız kalmak, insanın yalnızlıktan kurtulmak isteyişidir.
Değişmek, sanıldığı kadar kolay değildir. İnsanın hiç bilmediği bir şehre gitmesi gibidir. Değişip farklı biri olmak da bazen insanları korkutur. Bu yüzden, içimizde hep değişmeye karşı bir direnç vardır. Bu direnç, bizi kontrolsüz biçimde değişmekten korumak içindir.
Her şey O'nundu. Bu dünya O'nundu. Öte dünya O'nundu. Her şeyin içi ve dışı O'nundu. Ruhlarımız da O'nundu, bedenlerimiz de. Çocuklarımız bizim değildi. Biz anne babalarımızın değildik. Mülk O'nundu. Bizler onların kucaklarına bırakılan birer emanettik. Çocuklarımız kucaklarımıza bırakılan birer emanetti...