“Sert olun, acıma hissini unutun. Tanrı'ya ihtiyacımız yok, kötülük insanın en büyük gücüdür. Şefkat, merhamet gibi kavramlar terk edilmelidir.” diyen Nietzsche; ömrünün sonuna doğru meydanda kırbaçlanan bir at görünce boynuna sarılıp hıçkırarak ağlamaya başlıyor. Hayat, böyle.