"Kralların en iyi en kutsal haklarından biri af hakkıdır. Bir zamanlar ben de bol bol affettiğim için kendimi kral gibi hissederdim. Kimseyi suçlamazdım; alabildiğine hoş görürdüm, seve seve sağa sola af dağıtırdım. ..... Fakat artık kral değilim. Kölelere yaraşır bir halim var."
"Neşesizim. Onları sıktığım belli; onlar da beni sıkıyor. Eskiden insanlar arasında ayrı gayrı bilmezdim. Fakat şimdi, buna benzer bir duygu içimi kemiriyor."
"... postmodernizmin yarattığı ya da varolduğunu düşündüğü yeni dünya, bölük pörçük, parçalanmış, ideallerini yitirmiş, her şeyin sonuna ulaştığını varsayan, herkesin kendi göreliliğinden , kendi perspektifinden görünen bir dünyadır."