Debreli Hasan'ı oldukça merak ettiğim için uzun zamandır beklediğim bir kitaptı. Yazarın emeğine sağlık. Böyle önemli bir tarihi kişiliği yazmak için son derece güzel bir başlangıç olmuş. Hikayeyi elindeki aile yadigarı el yazmalarından yola çıkarak kurgulamış. Oldukça akıcı yazmış. Bu sebeple bir çırpıda okudum. Fakat söyleyebileceğim küçük iki nokta var.
Bunlardan ilki anlatım dili ile ilgili. Yazar, kitap boyunca geçmiş olayları anlatırken "yapar, eder, gider, uyar, vurur, vurulur" gibi geniş zaman içeren bir anlatım dilini tercih etmiş. Bu olabilir bir durum ancak aralarda -di'li geçmiş zaman anlatımlarının olduğu bölümlerde mevcut. Kitap baştan sona tek bir anlatım dili ile yazılsa daha hoş olurmuş.
Ayrıca Debreli Hasan'ın kullandığı tüfek bazı bölümler martin bazı bölümlerde mavzer olarak geçiyor. Ikisi farkli tüfek bildigim kadarıyla. Gerçekte hangi tüfeği kullanmış? veya Neden böyle bir ayrım yapılmış?
Son olarak bazı bilgiler dip not açıklama gerektiriyor. Bölgeye, döneme ve yaşantılara çok aşina olayan okuyucular için anlatılanlar havada kalabilir. Eski yerleşim yerlerinin şuanki isimleri ve konumları, Debreli'nin çocuklarıyla çekilmiş fotografının gercekliği, lakabının "de bre" den mi geldiği vb.
Bu söylediklerim dışında Debreli gibi bir insanın yiğitliğini, Türklüğü, yardımseverliğini, merhametini ve nice yüce vasfını öğrenebildiğim için yazara teşekkürü borç bilirim. Kitaba puanım 7.
