"Neden her şeyin gönlünüzce olmasını istiyoruz da istemesini bilen bir gönlümüz olmasını istemiyoruz?"
Sayfa 125
Gönlümüzün hem şuuru hem vicdanı içine almasını istemeliyiz.
Sayfa 125
~ Bilgiyi Öldüren
Ne zamanki bilmediğimizi bilmiyoruz işte o zaman bilgiye hiç hayat hakkı tanımıyor, bilgiyi öldürüyor, bilginin yaşamasını mümkün kılan ortamı tahrip ediyoruz.
Sayfa 122
Okur Takip Önerileri
~ Az Yanılmak İçin Az Mı Bilmeli?
Biz müslümanlara "ilmin yarısı"nın "bilmiyorum" demek olduğu öğretilmiştir. Buradan farkediyoruz ki ilim sahibi kişi neyi bilmediğini bilen kişidir. Âlimin erdemi kendi bilgisi hakkındaki sınırlardan haberdar olusundadır. Neyin bilinebilir, neyin bilinemez olduğunu bilmek de kendi başına bir bilgidir. Dolayısıyla çok bilen değil, sadece çok bildiği vehmine kapılan çok yanılır ve çok yanıltır.
Sayfa 118
Bir insanın hayatını kasvetli kılan dış ve izafî âlemde uğradığı başarısızlıklar yani mağlubiyetlerdir. Galip olanın ALLAH olduğunu bilmekten ötürü vicdanen müsterih olanın hayatı niçin kasvetli olsun ki?
Hazları kazanç, acıları kayıp sayanlar kazandıkça haz, kaybettikçe acı duyan yaratıklara dönüşüyor. Böylece kendi bedenleri onların şahitleri hâline geliyor. "Şahit olarak ALLAH yeter" sözü onlara hitap etmiyor.
"Vicdanen müsterih olana şahit olarak ALLAH yeterdi.
İnsanın vicdanı müsterihse galip gelenin ALLAH olduğunu bilmekten ötürü müsterih olurdu."
Onu arıyoruz: Vicdanen müsterih kişiyi. Haklı olduğunu ispat etmiş olanı değil. Kendini haklı çıkarmış olanı, haklılığını bize kabul ettirmiş olanı hiç değil.
"Bazı olaylar karşısında aklını kaybetmeyecek olan insanın kaybedecek aklı da yoktur." demiş G.E Leasing. Bence Müslümanların işte o, kaybedilmesi muhtemel akla talip olmaları gereklidir.
Biz kendi aklımızın korunmasını bizi Yaradan'a bırakırsak, ancak o zaman doğru düşünme, akletme imkân ve imtiyazına ulaşabiliriz.
İnsan hakikati elinde tutmaz ancak hakikate kendini bırakır.
Asıl mesele insanın kendini aldatmak isteyip istememesi ile ilgili.
Kur'an-ı Kerim bize akletmemizi emrediyor, ama bugün aklımıza öyle şiddetli bir bombardıman yapılmaktadır ki akledebilmek için aklımızı kullanmamız ayrıca bir mesele olmaktadır.
Hayatı bütün zenginliği ile kavramamızın biz de ahiret duygusunu ister istemez canlı tutacağını bilen günümüzdeki şeytanî yaklaşım savunucuları, Müslümanların da bütün öteki insanlar gibi kısır bazı düşünce kalıplarının derinlikten mahrum çerçevesinde kalmaya mahkum etmek istiyor.
Buna rağmen biz kendi hayatımızı değerli kılacağız, her birimiz zihnî kapasitelerimiz açısından, geliştirdiğimiz yeteneklerimiz bakımından birer hazine olmaya yöneleceğiz. " Öyle ki bir gün canımızı İslam uğruna vermemiz gerektiğinde ALLAH için hazineler feda edebilelim." Ölmeyi göze alışımız basit hazlardan basit tatmin vasıtalarından vazgeçmemiz anlamına gelmesin. Batarsak güneşler olarak batabilelim.