Kaybolmak istemiştim bir zamanlar
Kapının arkasında yokum demiştim
Ve divanın altında da.
Bulamazsınız ki artık beni,
hayatın ortasında
Kaybolmak istemiştim bir zamanlar
Beni kimse bulamazdı
Tanrı'nın arkasına saklansam.
0 kocamandı, en kocamand o.
Bir kiz çocuğunun hayalleri kadar.
Bir zamanlar kendimi
Bulunmaz Hint kumaşı sanmıştım
Kaç metredir benim yokluğum?
Benden daha çok var sanmıştım
Benìm yokluğumdan dünyaya
Bir elbise çıkar sanmıştım.
Dünyanın çıplaklığına bakmaya utanmadan
Sonunda ben de aliştım.
Ah.. dedim sonra,
Ah!
Güçlü bir el silkeledi beni sonra
Sanırım Tanri'nın eliydi.
Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan.
Binlerce yeșil gözü olan bir zeytin ağacı gibi,
Çok şey görmüşüm gibi,
Ve çok şey geçmiş gibi başımdan,
Ah.. dedim sonra
Ah!
Sir Walter Raleigh, "Yıldızlar güneş battıktan sonra insanlar gözünü dikip baksın ya da sönük bir ışık saçsın diye değil, daha büyük şeylere hizmet etmek için oradadırlar," derken ne iyi söylemiştir.