Kalbimin otağında bir ince minareli medrese bir ince iplikte geçen sürgün süresiz bir diyar gibi
Sakla başını gögsüme karanlık basmadan diyarsızlıkta kaybolalım sevgilim
Ruhum solgunken ve güneş parıltısından vazgeçmişken akıntıya kapılmak ve çürümüş bir katarsis beslerken zihnimde seni delicesine hatırlıyorum ve bu çörekleniyor yüreğime gitmek ve tükenmek bilmeyen bir özlemle.