Harut ve Marut dünya halkının günahını ve kötülüğünü görünce, öfkelerinden ellerini ısırıyorlardı.Fakat, onların halkın ayıplarını kusurlarını gören gözleri,kendi ayıplarını görmüyordu.
Çirkin bir adam aynaya bakmıştı,orada kendi çirkinliğini görünce , kızmış yüzünü çevirmişti
Böylece kendi kendini beğenen kişi ,sözde,din gayretine kapılır ,başkasının günahı ile yanar yakılır da kendi günahını,kendi kâfir nefsini görmez... !!