Fatih
Fatih
@FreudFatih
Hic habere cunctus est
Neque nec habere cunctus est
Öğretmen
18 reader point
Joined on December 2022
Okuma Hedefleri
Tavsiye etmiyorum
Kendi sınıfında değerlendirildiğinde ortalama seviyede bir kitap olarak görülebilecekken, dünya edebiyatı klasikleri arasına böyle bir kitap nasıl olur da girer diye düşündüren, orijinal versiyonunda bol küfürlü ve bir dönem de yasaklanan bir kitap Çavdar Tarlasında Çocuklar. Ortalama bir yazarın; ergenlik dönemindeki bir gencin kısa bir zaman aralığında başından geçen olayları anlattığı, daha doğrusu bu zaman dilimindeki duygu-durum haline değindiği, ne edebi ne de psikolojik yönden bende yaprak kıpırdatmayacak bir etki bıraktığı, okunmasını tavsiye etmediğim türden bir kitap. Bu kadar çok abartılıp, her dönem için popülerliğinden bir şey kaybetmemiş olması da ayrı düşündürücü…
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Bu Defa Güldürdü
Gogol’un Müfettiş’i; İş Bankası Yayınları HAY Klasikleri Serisi’nden Bir Delinin Anı Defteri kitabından sonra okuduğum ikinci kitabı. Çok klişe olacak ancak hani derlerya güldürürken düşündüren diye tam olarak öyle bir kitap. Bir şehrin sözde ileri gelenlerinin böyle bir durumla uğraşması gerçekten çok trajikomik olmuş. Ayrıca kitaplar hakkında spoiler verilmesine karşıyım ama zaten daha en başından o spoileri veriyor kitap. Kemal Sunal’ın oynadığı şu meşhur sahte kaymakam rolündeki Deli Deli Küpeli filmine benzer bir konuyla işlenmiş, okurken eğlendirecek, aynı zamanda düşündürecek bir kitap. Okumamış olanlara kesinlikle tavsiye ediyorum.
Eksik bir şey mi var?
Bir film izler ya da bir roman okur iken bizi en çok güdüleyen nokta; hiç şüphesiz giriş ve gelişmenin neticesi olan final bölümünün uyandırdığı merak olmuştur. Asıl haz gelişme bölümünde iken; birçoğumuz, final bölümünün yüksek seviyede vereceğini umduğumuz hazza daha fazla odaklanır. Ancak Katip Bartleby, tıpkı Bir İdam Mahkumunun Son Günü gibi sonu olmayan, daha doğrusu sonucu az çok tahmin edilebilir ve aynı zamanda asıl maksadı da neticeyi okura bırakan tipteki kitaplardan biridir. Yaşanmış bir hikayeden uyarlanmış bir kitap olması dolayısıyla da etkisi okuyan üzerinde fazla olan bir kitaptır.
Reader Follow Recommendations
Ne münasebet
Yaşar Kemal’in kalemini eleştirmek, yorumlamak, eksikler veya fazlalıklar bulmak için; henüz 88 fırın ekmek yemeye ihtiyacı olan biri olarak, kitap üzerine çok fazla konuşmanın taraftarı değilim. Ancak bir noktada şunu söylemenin hakkım olduğunu düşünüyorum. Türk Edebiyatının bu çok önemli eserinin sonuç bölümü; sanırım sadece benim değil, birçok okuyucunun da beklentisini yeteri kadar karşılamamıştır. Evet hepimiz farklı türde kitaplardan zevk alan, aynı kitabı farklı farklı yorumlayan okuyucularız. Belki sonuç bölümünün bende uyandırdığı intibayı olması gerekenden bir tık farklı yorumlamış olabilirim. Ancak genel olarak bakıldığında çok büyük bir zevkle okuduğum ve ‘Bu kitap Türk Edebiyatının en önemli ilk 10 eseri arasında kesinlikle bulunmalı’ dediğim bir kitaptı ( Final bölümünü okuyana kadar). Sonuç bölümünde vermek istediği mesajı aldım tamam ama daha farklı bir final ile bitseydi çok daha güzel olurdu diye düşünmeden edemediğim bir kitap oldu.
Giriş’in Neticesi, Sonuç’un Gelişimi
Roman ve öyküler klasik olarak giriş, gelişme ve sonuç bölümlerinden oluşur. Ancak bazı kitaplar vardır ki; giriş bölümünde sonucu verir, gelişme aynen devam eder ve başta verilen sonuç kısmına uygun olarak neticeyi de okura vererek kitabı sonlandırır. Sonucun başta verildiği kitaplar, ilk anda okuyucuda uyandırdığı intibayı karşılayamıyor gibi görünse de; Kırmızı Pazartesi bunun aksine tüm o sürükleyiciliğinden bir şey kaybetmeyen nadir kitaplardan biridir. Kitabın içeriğine çok fazla değinmeden, sadece bu bahsettiğim noktayı göz önüne alarak okumak isteyen var ise, Kırmızı Pazartesi tam istediğiniz türden bir kitap.
