Hayatının büyük çoğunluğunda her şeyi kendi başına halletmiş, buna mecbur kalmış insanlar böyle olurlar. Bir kere ipleri eline alırlar, sonra bırakmak
istediklerinde o ipleri verecek kimseleri olmaz. Bu sefer de kanla ve nefretle o ipe tutunmak zorunda kalırlar. İpi bıraktıklarında yitip gidecek şeylerden korkarlar. Diğer insanların tepkisinden korkarlar. Kaybetmekten çok korkarlar.
Sayfa 410
Hiçbir hikâye, asla mutsuz
sonla bitmezdi. Bitenler yeniden başlardı çünkü denizinden ayrılan su damlacıkları, bir yerlere yağmur niyetine hep yağardı.
Sayfa 378
Mükemmel sevmeliyiz birilerini. Birisini. Kalbimizi tümüyle emanet edebilmeliyiz. Amalar olmadan.
Sayfa 9
Okur Takip Önerileri
Bir tanrıça gibi sonsuz günleri var. Fakat şeytani bir kalbin varsa günlerinin uzunluğu yalnızca ıstırabın uzunluğu demektir ve o bunu şimdiden öğrenmeye başladı. Herkes istediğini elde eder; fakat bu, her zaman hoşlarına gitmez.
Sayfa 117
Hiçbir şey insan zihnine büyük ve ani bir değişim kadar acı veremez. İster güneş ışıldamaya devam etsin, isterse bulutlar kararsın, hiçbir şey gözüme bir önceki günkü gibi görünmeyecekti.
Sayfa 216
