Furkan Aybar
@FurkanAybar
İstanbul Tıp
İstanbul
59 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bay Lebezyatnikov kendisine vurduğunda vücudu incindiğinden değil, duyguları incindiğinden yatağa düştü.
Yeri gelmişken belirtelim, delikanlı gerçekten yakışıklıydı; güzel kara gözleri, esmer teni, ortadsn biraz uzunca boyu, ince ve biçimli vücuduyla çekiciydi.
"Ne denli zor bir işe girişmek istiyorum, ama aynı zamanda da ne denli boş şeylerden korkuyorum" diye düşündü tuhaf bir gülümsemeyle.
"Hmm... Evet... Hem her şey insanın kendi elinde, hem de yalnız korkaklığı yüzünden ne fırsatlar kaçırıyor..."
Okur Takip Önerileri
Furkan Aybar tekrar paylaştı.
Mecnun da delikanlı idi. Kendisini çölde vahşi hayvanlarla sohbet halinde bulan Leylâ'nın kavuşma teklifine karşı, "Git! Ben Leylâ'yı değil, Leylâ'nın hayâlini arıyorum" derken, o, her sevda çağının kendinden aşı aldığı bu yeryüzünde aşkın âşıkı olmuştu.
Sayfa 21
Furkan Aybar tekrar paylaştı.
Bu hâl bi't-tab ebeveynimin nazarından dûr kalmıyordu. Garip bir hastalığa müptela olduğum, bütün şehir halkına destan olmuştu. Herkes müteessir ve âdetâ mâtemler içindeydi. Şehrin en ma'rûf etibbâsı, türlü türlü ilaçlar, macunlar tertip ediyorlar, remilciler, üfürükçüler okuyorlar, velâkin benim hastalığım günden güne müştedd oluyordu.
Nihayet uzakça bir köyde sâkin, ilim ve kehânetle mâ'ruf bir münzeviyi celp ettiler. Bu hâkim-i asır-dîde, etibbânın yaptığı ilaçları muayene etti, başını salladı. Usturlaba baktı, yıldızlarla konuştu, cin devşirdi. Bir hayli müddet vâlihâne istiğraka daldı. Nihayet:
-Ey efendi, oğlumuz seviyor, aşk hastasıdır, cevabında bulundu.
Zavallı pederim sordu:
-Mevlâ-yı muhterem, kimi seviyor?
Hakim:
-Hiç kimseyi. İşte aşkın en mühlik şekli budur.
Sayfa 264 - Büyüyenay YayınlarıKitabı okudu
Bir kitap okudu
160 syf.
·
Puan vermedi
Mektubunda bana çok dokunan bir cümle var. “Keşke her şeyden uzak olabilseydim” diyorsun. “Çünkü her şeye sebep olan benim ve herkese yalnızca acı veriyorum. Tüm bu mutsuzlukları kendi başıma da, çevremdekilerin başına da yalnızca ben getirdim.” Bu sözlerin bana çok çarpıcı geldi, çünkü aynı duyguları, ama tamı tamına aynı, ne bir dirhem eksik, ne bir dirhem fazla, ben de duyuyorum ve vicdan azabı çekiyorum.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
