"Bir adam, kendini bulduğunda artık bu dünyada kaybedecek bir şeyi yoktur. Ve bir adam içindeki insanı anladığında bütün insanları da anlar."
Sayfa 94Kitabı okudu
Denizin ortasında susuzluktan ölmekte olan bir adam gibiydim.
Sayfa 61Kitabı okudu
Her zaman hayattaydım ama yaşamaya cesaretim yoktu.
Sayfa 53Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
O anda duygu kaybı sürecinin şimdiye kadar ne kadar ilerlediğini ilk defa fark ettim. Kaynağını bir yerden almayan veya sonsuz bir akışa sahip berrak bir suyla akıp gidiyor gibiydim. Bu soğukluğun ölüm soğuğuna benzer bir şey olduğunu çok iyi biliyordum
Sayfa 18Kitabı okudu
Ölüm bir kimsenin rüyasız uykusu gibi şuursuzca bir şeyse o zaman mükemmel ve fevkaladedir. Çünkü o zaman, zamanın bütün akışı tek bir gece gibi görünecekti.
Bu ağır ve çamurlu uyku, yaşam ile ölüm arasındaki tek durağım oldu.
Sayfa 54Kitabı okudu
-ve ne kılığa bürünürsen bürün- gel musallat ol bana! Ah, beni bu cehennemde sensiz bırakma! Ruhum olmadan yaşayamam ben!
Sayfa 214Kitabı okudu
Gözden ırak olan gönülden de ırak olur.
Sayfa 66 - Doğan kitapKitabı okudu
Eli, eli lama sabakhtani?
Tanrım, tanrım beni niye terk ettin?
Sayfa 57 - Doğan kitapKitabı okudu
Her insan kendi hayatının başrolünde oynuyor.
Sayfa 406 - Doğan kitapKitabı okudu
Fyodor Dostoyevski, insanın ancak acı çekerek olgunlaşacağını söyler.
Sayfa 55 - Doğan kitapKitabı okudu
Her şey olmuş bir hiç tarafından yazılmıştır.
Sayfa 270 - DomingoKitabı okudu
Yanlışlar hep başlangıçla ilgilidir.
Sayfa 69
