Sen yoksun artık anla yeryüzünde bir o var
Onun elleri var, gözleri, dudakları
Anlarsın tenin beslediği zaman toprakları
Ve hala seversin zaman bitinceye kadar
Yeniden var oluştur ya da bir başka türlü ölüştür
Nice aldanmalardan sonra bir aşka dönüştür bu.
Ağzımızdan çıkanlar;
“Bana karşı büyük hatalar yaptın. Sana çok kırgınım ve bütün bu olanlardan dolayı da çok üzgünüm ama yine de ilişkimiz düzelsin, eskisi gibi olalım istiyorum.”
Söze dökülemeyen içsesimiz;
“Ben telefon açıp özür dilemene bile değmem. Buna gerek yok. Kalbimi yeniden kazanmak için çabalama, buna layık değilim. Değerli olan sensin, çünkü ben ancak senin hayatımdaki varlığınla kendimi değerli hissedebiliyorum. Her hatanda, her hareketinde ve bana karşı yaptığın her haksızlıkta ben seni affetmeye zaten hazırım. Benim kırılıp gücenecek kadar bile insani bir kişiliğim yok.
Dört elle sarıldığımız birçok kıymetlerin; uğrunda, sahici bir insan gibi kalbimiz ve kafamızla yaşamayı feda ettiğimiz binlerce sözde mühim şeylerin ne kadar kolay fırlatılıp atılabileceğini öğrendim.