"Ne fırtınalar koptu, benim hayat dallarım da,
Hiç birinde vazgeçmedim umutlarımdan,
İçimde kıyametler kopsa da,
Ben baharıyım yarınlarımın,
Çiçek açarım her kışın ardından!"
Nefes alabildiğin her an bir mucize iken takma kafana bir şey.
Öyle ya da böyle geçiyor zaman.
Bugün kafana takıp dert ettiklerini yarın hatırlamıyorsun çoğu zaman.
Kararsız kalıp yüreğin sıkışırsa başkalarıyla değil içindeki çocukla konuş.
En doğru yolu sana o söyleyecek✌🏻