''kâinatın efendisi kâbe'yi yedi defa tavaf ettiler. o sırada bir kenara sinmiş bir adam... allah'ın resûlü bu adama ismiyle seslendiler:
-fudâle!
-evet, ey allah'ın resûlü!
-gönlünden ne geçiyor?
-hiç... allah'ı düşünüyorum.
-hayır, fudâle; başka şey düşünüyorsun! allah'tan af dile!
ve mübarek elini fudâle'nin kalbi üstüne koydu. allah'ın sevgilisine suikast için bekleyen fudâle'nin gönlü, bir anda o'nun aşkıyla doldu.