Çay içen, toprak kokusu seven, yagmur yaginca sokak hayvanlarına üzülen insanları sevin...
Ne diyordu değirmenci?
Bu nasıl çark ulan !
Buğday bizim,
Ezilen biziz.
Un olan biz,
Aç kalan biziz.
Kim bu doymak bilmeyen soysuz?
Okur Takip Önerileri
Şu kainat denen nesnenin içinde en çok sevdiğim yürek, üzerine en çok titrediğim insan kalbi, senin göğsünün içine takılı olanıdır.
Nazım Hikmet
Bekleyen herşey birgün mutlaka ölür. Bu bir çiçekte olabilir veyahut umut da...
Onca sevgiye rağmen kalbi filizlenmemişse, toprağı sen diğilsindir.
Cahit Zarifoğlu
gözlerin kaç gece eder
dudakların kaç karanfil
gülünce sehpalar devriliyor
kızgınlığın kaç yanardağı...
Merdüm-i dideme bilmem ne füsûn etti felek
Giryemi kıldı hûn eşkimi füzûn etti felek
Şîrler pençe-i kahrımdan olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek
Kanuni
"Bir toplum, cinslerden yalnız birinin yüzyılımızın gerektirdiklerini elde etmesiyle yetinirse, o toplum yarı yarıya zayıflamış olur. Bizim toplumumuzun uğradığı başarısızlıkların sebebi, kadınlarımıza karşı ihmal ve kusurdur."
Mustafa Kemal Atatürk
Gözlerine bakarken
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,
bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde
kayboluyorum…
Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin.