O çok yakında, yavaşça yürü..
O burada, altında karın
Usulca konuş, büyüdüğünü.
Duyabilir papatyaların..
Altın sarısı o parlak saçlar
Hastalıktan sararmış solmuş.
O körpecik o küçücük şey
Toza toprağa belenmiş,
Kar gibi ak, hem benziyor zambağa
Öylesine güzel öylesine hoş,
Bir kadın olduğunun farkına
Varmadan büyüyüp serpilmiş..
Bir tabut tahtası, ve ağır bir taş
Düşmüş göğsünün üzerine,
Kalbim daha fazla dayanamaz
O ölmüş öylece yatıyor yerde..
Duyamaz artık, huzur içinde yatsın,
Duyamaz şiirlerimi şarkılarımı
Gömüldü kaldı burada hayatım,
Yığın üzerime kara toprağı..