Nisa47nur
@Geceye_Saklanan_Kiz
2007
5 reader point
Joined on January 2024
Şu anda okuduğu kitap
Gelecek geçmişten daha üzücü veya korkutucu olabilir ya da daha mutlu.
Su krallığı'nın yıkılışı, tanrıçaların bana müstehak gördüğü gazap buydu. Tekrar tekrar. En dehşet verici anlarla birlikte. Korku dolu olan kısmı ise bana geçmişi değil, geleceği gösteriyor oluşlarıydı. Nasıl kaybettiğimi değil, nasıl kaybedeceğimi gösteriyor oluşları.
Sayfa 77Kitabı okudu
Kayıp değil kaybın büyüklüğü önemlidir ve Lord kaybettiklerini geri aldı.
"Bir savaş başlattın, bu topraklarda senin krallığından biri bir savaş başlattığında sonu iyi olmamıştı." (Su Lordu)
"Evet," dedi Toprak Vârisi. "Sen her şeyini kaybetmiştin!"
"Ve sen de her zaman böyle her şeyini kaybetmişlerin ayağına mı gelirsin?"
Sayfa 14Kitabı okudu
Faust kesinlikle haklı. Kavramak istediğimiz hakikati bulabiliyor muyuz ki?
WAGNER
Ama ya dünya! İnsanın yüreği ve beyni!
Az da olsa kavramak ister bunları kişi.
FAUST
Evet, kavramak denilen neyse!
Kim bilebilir hakikati?
Az da olsa dünyayı kavramış olanlar,
Saflıkla, taşan yüreğini saklamayanlar,
Halka duygusunu ve bilgisini açıklayanlar,
Çarmıha gerilmiş ve yakılmışlardır ezelden beri.
Lütfen dostum, artık gece yarısı,
Keselim şimdilik bu konuşmamızı.
Sayfa 45Kitabı yarım bıraktı
Reader Follow Recommendations
Gökyüzü'nün ruhani bir biçimde tanımlanmış hali bahsedilmiştir
Sergileyin yaratılışın tüm tüm nimetlerini
Ve ilerleyin ölçülü bir hızla
Gökyüzünden dünyaya ve oradan da cehenneme doğru!
Sayfa 30Kitabı yarım bıraktı
Biraz neşe ve biraz hüzün
"Yalnız iyi laf sokuyorsun oğuz, seninle düşman olmak istemezdim." Yorgunca gülümsedi.
"Neden düşmanlar ne yapar ki?"
"Dövüşürler," Dedim omzumu silkerken.
"Savaşırlar." Elimi sıktı.
"Peki sevgililer?"
"sev..." Öksürdüm. "Severler, yani birbirlerini."
Kıs kıs güldü. "Doğru."
************************************************
Göz yaşları çoğaldı "Yetişrmeyecekler."
"Melodi..."
"Sona geldiğimi hissediyorum. Son. Sadece üç harf ama yüz binlerce kelimeden daha çok şey ifade ediyor değil mi?"
"Üzgünüm, öyle."
"Anneme, babama, ablama, doğup doğmadığını bilmediğim yeğenime veda etmek isterdim."
Kahırla güldüm. "Bence birine baktığın son an, vedadır en azından artık bunu anladım. Ben o gün kapıdan çıkarken anneme son kez baktım ve bunun veda olduğunu şimdi anlıyorum."
Sayfa 169Kitabı okudu
