İnsanlardan uzaklaşırken arkana bakıp da onları yavaş yavaş gözden kaybolan birer leke olarak gördüğünde kapıldığın o duygu nedir? Fazlasıyla büyük olan dünyanın bizi içine yuvarlamasıdır, vedadır bu.
Uzakları özleyen bir martı gibi kaçtın
Sevginin sahilinden gözlerimin ufkunkan
Bir yaz bulutu gibi geldin ve uzaklaştın
Rüzgarın hırçın sesidir içimde senden kalan
Akar bulutlar yine toplanırlar bir akşam
Ve bir sabah martılar döner sahile yine
Sen de bir martı gibi dönsen sana kavuşsam
Bir yaz yağmuru gibi içime yağsan yine...
Çünkü sadece çılgınlar çeker benim ilgimi, yaşamak için çıldıran, konuşmak için çıldıran, her şeyi aynı anda isteyen, asla esnemeyen ya da beylik laflar etmeyen... Gece boyu maytap gibi yanan tipler.