Yıllar önce kitaplığımda bulundurduğum ama elimdeki kitapları bitireyim sonra okurum deyip bugüne nasip olup okuduğum bir kitap..bir kitap demek yanlış aslında..yıllardır ruhumu aradığım ve bulduğum bir ruh ikizi diyebilirim..insan ne kadar okursa okusun ne kadar aydın'ım diye geçinse bile içindeki o tembelliği, sefaleti yok edemez..ve şunu anladım; anlaşılmamak kadar iğrenç bir vaziyetin olmadığı..bazen sevmenin yetmediği öyle apaçık ki bunu da yan yana oturup içindeki taşları dökememekten anlaşılmakta..velhasıl kendini arayıp bulamayanlar buyrun içimizdeki aciz şeytana..;)
