Biraz sonra yalnız sokak kapısından değil, hayatımdan da çıkıp gidecekti ve ben onu bir daha hiç göremeyecektim.
Gitti!
Sayfa 306Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
O dudaklar her şeyi geri getirdi. Masallardaki sihirli öpücükler gibi beni, hiç uyanmamam gereken derin uykudan uyandırıp celladım oldular.
Sayfa 305Kitabı okudu
"Peki, sizin ayrıcalığınız ne?" diye soruyor.
"Çok basit" diyorum. "Okumak, sadece okumak. Okuyan insan, dünyanın aklına yaslar sırtını."..
Sayfa 250Kitabı okudu
İçime sonsuz bir ferahlık yayıldı, canımın yanması, parmağımın feci sızlaması daha da çok hoşuma gitmeye başladı. Hiç olmazsa insan olduğumu hatırlatıyordu.
Sayfa 246Kitabı okudu
İnsan, kendine kurallar koyulan bir hayvan gibi her duruma alışıyor.
Sayfa 245Kitabı okudu
Her insan bedeninin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar, ama çoğu insanın ruhu gövdesinden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz!
Sayfa 236Kitabı okudu
Hikâye anlatmak, belki de insan türünün en ayırt edici özelliğiydi.
Sayfa 208Kitabı okudu
Onun güldüğünü de gören olmamıştı; bu konuda da hayvanlara benzerdi, çünkü konuşma yeteneğiden daha korkunç bir şey vardı belki, duygunun mutlu ve özgür bir biçimde dışa vurumu olan gülmek, Tanrı'nın bilinçsiz canlılarından esirgenmişti.
Sayfa 22Kitabı okudu
Hiçbir şeye yaramadığımı ve ayakkabımın tabanlarından sadece biraz daha değerli olduğumu hissederken, kendimi daha anlamlı bir şey saymak edepsizlik gibi geldi, tersine, kendi kendimi edepsiz ve belli ölçüde terbiyesiz biri olarak görmeye başladım. Ama, kendi kendime saygımı nasıl kaybettim, nasıl iyi niteliklerimi ve kendi değerimi reddetmeye kalkıştım, herşeyi kaybeder etmez de düşmeye başladım!
Sayfa 133Kitabı okudu
