Molayla yolculuğu değişenler. Kötü bir hüzün onların hüznü, Kıralları köleleştiren.
Sokrates’e soruyorlar “ Niçin kederleniyorsun ! “
Gülümsüyor felsefe ;
“ Çünkü kaybettiğimde beni kederlendirecek şeyler edinmiyorum! “
Cevap ateş topu gibi yuvarlanıyor başka bir devre. İbn Hazm ,Endülüs’ün bahçeleri içinde bir güle çeviriyor onu. Hüzün ; “ Sonu üzüntüye varan dünyevi istekler “
Yaşasın hüzün, Fakat ölüyor !