İnsanlar birbirine dertlerini anlattıklarında, dinlemelerini önemsemezlerdi.Dinliyormuş gibi görünüp arada bir onaylamaları kâfiydi. Çünkü başkasına anlatmak, sonunda insanın kendisiyle yaptığı konuşmaların bir şekliydi. Aslında orada ikna etmek istediği tek kişi de yine kendisiydi.