“Bir şey var, adını koyamadığım.
Kırılmaktan öte, parçalanmak gibi.
Toparlamaya çalıştıkça dağılıyor.
Dağılıyorum…
Bir şey var, halledemiyorum. ”
Turgut Uyar
"Bazen hiç sebepsizce bir hüzne kapıldığın olur mu? Aslında onun da bir sebebi vardır.
Hayat raylarında hızla giderken, önünden akıp geçenlerden bir şey takılmıştır mutlaka gözüne."
Insanoğlunun rahatlığa alışması ve eski sefil günleri çabucak unutuvermesi ne tuhaftır... İste Yaradan bunun için "insan" demiştir adına. İnsan unutan demektir. Zaten unutulmasa çekilir mi dünyanın kahrı?