Sevgi öykü dicle
@Goodbyebluesky
Türk Dili ve Edebiyatı
11 July 2001
13 reader point
Joined on October 2022
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Altın olan her şey parlamaz, her gezgin yitirmemiştir yolunu.
Sayfa 227Kitabı okudu
Yaramaz çocukların oynadığı sinekler gibiyiz tanrılar için
Eğlence olsun diye öldürüyorlar bizi.
Sayfa 147Kitabı okudu
Geceleri ben ağır, çok ağır bir taşın altında uyurum.
Gündüzleri hafif, çok hafif bir yaprağın ucunda yaşarım.
Gece beni taş ezer.
Gündüz rüzgar devirir.
Kanadıkça kanarım.
Hayallerimi o yüzden kanla yazarım.
Sayfa 43Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Siz bilmezsiniz ama kızlar babalarını çok severler. Her halleriyle severler.
Sayfa 40Kitabı okudu
İnsanın amacı ve varlık nedeni, yaratarak yok olmaktır.
Yaratarak yok olmak, düşüncenin kendi ısısıyla erimesidir. Yaratarak yok olmak, ışığın, yoğunluğunun artması sonucunda patlayarak evrene yayılmasıdır.
Sayfa 95Kitabı okudu
İnsanın varlık nedeni, hiçliğin merkezinde var olarak mükemmel bir durağanlığa erişmek ve sonsuza kadar o halde kalmaktır.
Sayfa 96Kitabı okudu
Sonunda Tanrı sıkıntıdan patlamıştır. Buna da big bang denir.
Sayfa 99Kitabı okudu
Her zihin bir patlamayla doğar, şişer ve genişlemeye devam eder.
Sayfa 40Kitabı okudu
Aynı yerde kaldıkça, nesneler ve insanlar yozlaşır, çürür ve de leş gibi kokmaya başlarlar.
Aşkın en yüce işlevi, sevilen insanı özgün ve yeri doldurulamaz biri yapmasıdır
Aşkla mantığın farkı da şudur: aşkın gözünde bir kurbağa pekala prens olabilir. Oysa mantıkçının analizinde, aşığın önce o kurbağanın prens olduğunu kanıtlaması gerekir, ki bu girişim nice tutkunun parıltısını köreltmeye yeter
Sayfa 171Kitabı okudu
Sağ olmak bir erdem değil mi? Eğer değilse, erdemin pek erdemli bir yanı yok demektir.
Sayfa 121Kitabı okudu
Durmadan akıp giden günlük dünyanın gerçekliğine ve kalıcılığına inanmak budalalıktır.
Sayfa 120Kitabı okudu
Bana şu boktan dünyada aynen göründüğü gibi olan tek bir şey ver
Sayfa 215Kitabı okudu
Üzgünüm anne. Üzgünüm tanrım.
Hepimiz kendimizin gübresiyiz
Sayfa 84Kitabı okudu
Kendimi, kitapların kahramanlarından daha mühim bulduğum için, okumaktan sıkılıyorum. Izdırabımın hodgâmlığı mâni oluyor.
Sayfa 110Kitabı okudu
Kırkını geçmiş insanların tecrübelerine sahip olduğuma inanıyordum, fakat hâlâ Nüzhet’e aşık olduğumu kendime itiraf edemeyecek kadar çocuktum.
Sayfa 27Kitabı okudu
Hayatta ilk kez kendinin farkına varan Martin Eden, kimseyi yargılayabilecek durumda değildi ve bu rezil günlerine baktıkça utançtan kızarıyordu.
Sayfa 42Kitabı okudu
Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip…
Nerede olursan ol,
İçeride, dışarıda, derste, sırada,
Yürü üstüne üstüne,
Tükür yüzüne cellâdın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının…
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, Sevda ile, düş ile.
Dayan rüsva etme beni.
Sayfa 81Kitabı okudu
O zavallının gözünde Uzakdoğu’yla Konya’nın yer itibariyle pek farkı yoktu
Sayfa 58Kitabı okudu
Niçin bunca hengâme? Bunca eziyet, kıyamet, kaygı, çile niye? Her Hans’ın kendi Grethe’sini bulmasından başka nedir ki sebep
Sayfa 10Kitabı okudu
Kuyu senin içinde. Bir başkasının sana yapacağı her şeye sen kendi içinde hazır olmalısın - onu uzaklaştırıp kendi içine dalmalısın ve ne yaptığını sormamalısın. Batmalısın, ancak o zaman yeniden doğarsın.
Sayfa 43Kitabı okudu
Hayat doğası gereği açıktır, ama kendi çevresinde duvarlar yükseltenlere bir zindandan daha karanlık gelir.
Sayfa 22Kitabı okudu
Ama benim armağanım içeridedir, bana verilmiştir o, bekler beni.
Sayfa 110Kitabı okudu
Türkler öyledir! Türk demek saldırır demek… memleketlerinin biberinden olsa gerek. Biber kıçlarını yakınca onlar da …
Sayfa 37Kitabı okudu
Dans etmek bir çığlığı susturmak mı
Kelimelerle sevişenler mahcup çocuklar doğururlar
Toprağınız toprağım, eviniz evim; burası için, bu diyarın çocukları için bir ana, bir ışık olacağım ve hiçbir şeyden korkmayacağım; vallahi ve billahi!
Sayfa 207Kitabı okudu
