Görkem Kızılkaya

Görkem Kızılkaya
@GorkemKizilkaya
Öğrenci
İstanbul
13 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Ölüm gelip kapını çaldığında, onun soğuk yüzünü daha önceden görmüş olduğunu düşüneceksin. O, merdivenlerinden yukarı tırmanırken, onu en korkunç kâbuslarından hatırlayacaksın. Ve o sana ayna tuttuğunda, göreceksin, O sensin ve sen O'sun...
Sayfa 10 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Etrafımdaki her şey hapishane; hapishaneyi hem insan hem de parmaklık ya da sürgü olarak görüyorum. Bu duvar taştan bir hapishane, bu kapı tahtadan bir hapishane, bu zindancılar insan kılığına girmiş bir hapishane. Hapishane yarısı eve, yarısı insana benzeyen korkunç, kusursuz ve yekpare bir varlık. Onun tutsağıyım; beni kuşatıyor, beni bütün kıvrımlarıyla sıkı sıkı sarıyor; beni granit duvarlarının içine kapatıyor, beni kilit altında tutuyor ve beni zindancının gözleriyle gözetliyor.
Sayfa 33 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Her şeyi ben mi uydurmuştum? Bütün dünya benim zihnimde miydi? Bu rüyadan uyansam kendimi bir yerlerdeki bir akıl hastanesinin ortasında, ağzımdan salyam akarken mi bulacaktım? Kendim bile olacak mıydım? "Hey." "Sen gerçek misin?" "Evet gerçeğim," dedi tereddüt etmeden. Elimi göğsüne daha sıkı bastırdı. Kalbi davul gibi atıyordu. "Gerçeğim ben. Bu," diğer elini de öbürünün üstüne koydu, "gerçek. Bütün gün beni başka insanlarla etkileşim halinde görüyorsun değil mi? İnsanlarla konuşuyorum; dünyada bir şeyleri etkiliyorum. Bir şeylerin olmasına sebep oluyorum. Ben gerçeğim." "Ama... ama ya bütün bu yer," tekrar ağız dolusu nefes almak zorunda kaldım, "ya her şey zihnimin içindeyse? Ya hiçbir şey gerçek olmadığı için sen de gerçek değilsen? "Eğer hiçbir şey gerçek değilse ne önemi var ki?" dedi Miles. "Burada yaşıyorsun. Bu her şeyi yeterince gerçek yapmıyor mu?
Sayfa 356Kitabı okudu