Onun hayatında net bir akış ya da hayatı boyunca ona eşlik eden Temel bir düşünce yok; süreçler ya da eylemler olmaksızın eriyip kayboluyor hayatı, tutku solup bir ruh haline dönüyor , kararları da kum misali parmaklarının arasından kayıp gidiyor ; her seferinde bir avuç dolusu kum alsa da elini her açtığında Bir şey kalmadığını görüyor , ümitsizliğe kapılsa ümitsizlik de yitip gidiyor tıpkı umut gibi , sevinç çığlıkları gibi , acı gibi ve her şey gibi, yaşamın tamamı gibi.