Sanki anayla baba arasında; konuşmamaları, düşünmemeleri
gereken, birbirlerine hatırlatmanın, ufacık bir duygu ifadesiyle bunu belli etmenin, çağrıştırmanın, hatta varoluşlarının
bile suç haline geldiği, karşıdaki yüzü aralarına gerili bir perdenin arkasından izlemek zorunda kaldıkları, sadece günlük
ve en gerekli konuşmalarla yetindikleri bir düzen oluşmuştu.
Görünmez mayınlar döşenmişti evin içine, en ufak bir yanlışlıkta patlamalar kaçınılmazdı.