Ne garip,insan daima,yani kocamış bir ihtiyar bile olsa,çocukluğunda gizli.Hatta belki çocukluğun tek bir anında.Bir kokuda,dokunuşta,sözde, tebessümde yahut gözyaşında.Çocukluk dediğimiz şey,kendi sırrında kırılmış bir ayna gibi,baktıkça batıyor insana.
Sayfa 129