Sabitlenmiş gönderi
"Çünkü Oğuz Atay'ı da okudum, seni de tanıdım...
Diyebilirsin ki, bir insanı, fotoğraflarından ve hakkındaki haberlerden ne kadar tanıyabilirsin? Haklısın. Belki de çok az... O zaman şöyle demeliyim: Seni az tanıyorum...Az...
Sen de fark ettin mi? Az, dediğin, küçücük bir kelime, sadece A ve Z. Sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. Biri başlangıç, diğeri son. Ama sanki birbirleri için yaratılmışlar. Yan yana gelip de birlikte okunmak için. Aralarındaki her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler. Senin ve benim gibi...
Bu yüzden, belki de, az çoktan fazladır. Belki de az, hayat ve ölüm kadardır! Belki de, seni az tanıyorum, demek, seni kendimden çok biliyorum, demektir. Belki de az, her şey demektir. Ve belki de benim sana söyleyebileceğim tek şeydir...
Sayfa 349Kitabı okudu
Bütün yaşamı boyunca hiçbir şeye karar vermeden ölen bir adam, bu dünyada mükemmeliyete yaklaşmış demektir.
Sayfa 6
64 syf.
·
Puan vermedi
·
1 saatte okudu
Okur Takip Önerileri
Öyle ya! Aşk ve sevgisiz evlenen geçirebilirse aşk olsun!
Sayfa 3Kitabı okudu
Belki bir gün kalbimi yormayan birine denk gelirim diye yaşıyorum.
Reşat Nuri Güntekin
56 syf.
·
Puan vermedi
·
2 saatte okudu
".. doga bizi yasalarındaki ahenge, uyuma öyle bir alıştırmıştır ki, onun görmeye alışık olduğumuz uyumundaki en ufak bir kayma bizi tiksindirir, korkutur; bu nedenle Yaradan' ın her hatası yanlış yaratılmış bu varlığa karşı-her ne kadar bir haksızlık işe de ne yazık ki çözümü yoktur- içimizde öfke uyandırır. Daha da kötüsü tiksintimizi onu özensiz yaratana değil, hiçbir suçu günahı olmayan eserine yöneltiriz"
Sayfa 23Kitabı okudu
".. yine hızlı hızlı konuştu. Çünkü acısını azaltmak istemiyordu, acı çeken herkes gibi acı çekmekten memnundu."
Sayfa 17Kitabı okudu
Yatağımın karşısında bir pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım
Oğuz Atay
İnsana ihtiyacım vardı. Birisine... Benimle beraber ağlayacak birisine değil, tutunacak birisine..
Kemal Tahir
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Turgut Uyar
Pes ettiğimden değil, olmayacağını gözüme soka soka gösterdiğin için vazgeçtim.
Franz Kafka
İçimde yarım kalmış bir konuşmanın üzüntüsü vardı.
Sabahattin Ali