Aklında kalbine iyi gelen bir
başkasının gülüşleri varken
Mutlu sanılan her hikâyede
olduğu gibi kapı gıcırtısında vedalar
seyrini değiştirebilir miydi?
Hasadı gecikmiş zamanlardan
içi elem dolu kaç hatıra varsa
bana payidar, uzakları sen olan
yolların nasırlı mesafelerine gizledim,
biliyorum dönmeyeceksin
Yetimhanede büyümüş bir çağ,
edepsiz anıların anlatıldığı bir
zamanda git, adını anmak mümkün
olmasın şahadetinde bile şairlerin
Bir şiirde bile geçme, ben okumayayım mesela
Adı eşkali meçhule karışmış
polenlerin rüzgarlarıma bel
bağlamış hüzün dolu tetiğini çoktan çektim...
Şimdi Ali de biliyor, Ayşe de kimin için ağladığımı!
Taburcu olamadığımız bir sevdadan kalma
günahlarla açtığımız yaraları farklı şehirlere
taşımış, ölü ozanlardan dinlediğimiz şarkılarla
bıraktığı izin ikimizce aynı olduğunu anlamışız