Hiç kimse radikal anlamda daha iyi
bir dünyanın mümkün olmadığını bilemeyeceği için, bugün önümüzde duran kirliliği haklılaştırmayı ve yeniden üretmeyi sürdürmekte ısrar ederek herkese ihanet etmiş olmuyor muyuz?
Liberalizmin ahlaksız aldatmacası, Stirner’in fark ettiği gibi, bize bireysel hak ve özgürlükler adına kulluk satmaktı.
Saul Newman, Max Stirner
"Medyalar, birincil dünyayı algılamakta beceriksizleşmemize neden olan bir ikincil dünya haline gelmiş durumda."
Okur Takip Önerileri
“Yetişkinler itaati büyümekle karıştırırlar;
halbuki itaat, çocuğun en büyük ahlaksızlığıdır.”
Winnicott
Dil ya da 'söz' bize en şiddetli zulmü yapar, çünkü, bütün bir sabit fikirler ordusunu karşımıza diker.
İnsan doğanın kendi bilincine varmasıdır.
Elise Reclus
Gözdağından doğan ahlak, ahlaksızdır.
"İstisnasız tüm partiler, iktidar peşinde koştukları için, mutlakiyetciligin çeşitlemeleridir"
''Eski zamanlarda kral, mübaşirini köye yolladığında, köylüler onu bir ellerinde çiçek diğer ellerinde silahla karşılarlar ve niyetinin hangi yasayı uygulamak olduğunu sorarlarmış; köyde bulduğunu mu yoksa kendi getirdiğini mi?''
Parlamentarizm politik fuhuşun meskenidir.
"Nietzsche'nin adı kötüye çıkmış sözcüğü ubermensch/üstüninsan aslında, anaların ve öğretmenlerin dünyaya koyuverdikleri yarı-mamul yaratık insandan, kendini şekillendirip geliştiren bir ben-sanat eseri yaratma talebidir"
“En son kral, en son papazın bağırsağında sallandırılmadıkça, dünya rahata kavuşmayacaktır."
“Yaptığı şeyden pişman olan iki defa zarar görür. Önce kınanması gereken bir arzuya, ardından da onun doğurduğu tiksintiye teslim olmuştur.”
Kitaplarla aranız iyi değilse, dünyaya karşı savunmasızsınızdır.
"Monarşik yönetimin en büyük sırrı, insanları dizginlemesi gereken korkuya din maskesi takmakta yatar. Onlar tek bir adam kibirlensin diye kanlarını ve canlarını vermeyi bir utanç değil de, en büyük onur sayarlar."
''Eğer bir insan köle olmak için doğmuşsa, onun karakterine aykırı olan özgürlük, onun için bir zorbalık olacaktır.''
Aslına bakılırsa, dünya bizim beklentilerimize
göre yaşamak zorunda değildir ve eğer "gerçeklik"
herhangi bir şeye gönderme yapıyorsa, o da tam
olarak bizim hayali kurgularımızın asla bütünüyle
kapsayamadığı şeydir. Bütünlükler, özel olarak, her
zaman için muhayyile tarafından yaratılır. Ulus-
lar, toplumlar, ideolojiler, kapalı sistemler. .. bun-
ların hiçbiri aslında yoktur. Gerçeklik her zaman
bundan -onların var olmalarının inkar edilemez
bir toplumsal güç olduğu inancına rağmen- daha
karmaşıktır. Evvela, dünyayı ya da toplumu bütün-
leştirici bir sistem (her unsurun ancak diğerleriyle
ilişki içinde önem kazandığı bir sistem) olarak ta-
nımlayan düşünce alışkanlığı, neredeyse kaçınıl-
maz olarak devrimierin sarsıntılı kopuşlar olduğu
görüşüne yol açmaya meyillidir. Çünkü en nihaye-
tinde, bütünleştirici bir sistemi aynı türden tama-
men farklı başka bir sistemle değiştirmek sarsıntılı
bir kopuştan başka nasıl mümkün olabilir ki? Bu
yüzden insanlık tarihi bir devrimler dizisi haline
gelir: Neolitik Devrim, Sanayi Devrimi, Bilişim Dev-
rimi vs.
Burada ortaya koyduğum sorun, varlıklar sıralamasında insanlığın yerini ne almalıdır sorunu
değildir (—insan bir sondur) : sorun, hangi tip insanın, daha yüksek değerlidir, yaşamaya daha
değerdir, geleceği daha sağlamdır diye. yetiştirilmesi -gerektiği, istenmesi gerektiği sorunudur.
Bu yüksek değerli tip bundan önce de sık sık ortaya çıkmıştır: ama bir mutlu raslantı olarak,
istisna olarak; hiçbir zaman da istenerek değil. Tersine, daha çok korkulmuştur ondan, şimdiye dek
korkunç olanın ta kendisi olmuştur neredeyse; —ve bu korkudan dolayı da onun karşıtı olan tip
istenmiş, yetiştirilmiş, elde de edilmiştir: evcil hayvan olan, sürü hayvanı olan, hasta hayvan olan
insan, —Hristiyan...
"Nitekim, ulus-oluş," diye yazar Ernest Bloch, "zamanı, hatta
tarihi tarihin dışına çıkarır: Mekan ve organik gıdadır o, başka bir
şey değil; yeraltındaki unsurlarının günümüzün rahatsızlık verici
sınıf mücadelesini yuttuğu farz edilen 'asıl kolektif'tir"
