"...İnsan bütün varlıkların üstünde olduğu için gündüzü fikir, geceyi zikir ile geçirmeliydi. Rabbim ne de çok duygu vermişti bize. Duygularımızın kimi gececi, kimi gündüzcüydü. Gündüz; akıl ve nefis ile zikrin zamanıydı. Gecede insanın zikir erleri kalp, ruh ve sırdı."