Sabitlenmiş gönderi
Bu pis dünyada yolunu yitirmiş, kalabalıklarca itilip kakılmış, yorgun bir adamım ben; gözümün geride, geçmiş derin yıllara baktığında gördüğü yalnız yanılsama ve üzüntü, ileride gördüğüyse bir fırtına yalnız, içinde hiçbir şey bulunmayan, ne ders ne acı.
Sayfa 35
Delilerin, deli olmayanlara benzemesi çok korkunç bir şeydir. Delileri tetkik eden ister doktor, ister başka bir adam olsun, mutlak içinden âdeta kendi aklından şüphe etmeye başlar. O kadar deli ile ilk temas –şayet buhran içinde değilse– insana onun da herkese benzediğine, belki her adamın içinde saklı bir delilik olduğuna hükmettirir.
...çok yorgun olmasam hiç uyumamak isterdim.
Sayfa 148
Reader Follow Recommendations
Bütün zevklerimiz, erdem ve evrensel sevgi düşüncesi içermediği sürece, vicdan azabı ve işkence olacaktır.
Sayfa 140
Zaman ancak onu kullanırken unutulabilir.
Her şey yavaş yavaş oluşur.
Sayfa 129
İnsanın kendisi için büyük bir insan ve bir ermiş olması, işte en önemli şey.
Sayfa 91
Sırasıyla hem kurban hem cellat olmak hoş olurdu belki.
Sayfa 41
İnsan, demek istediğim herkes, öyle doğalcasına baştan çıkmış ki evrensel onursuzluktan üzülmez de ussal bir düzenin yerleşmesinden üzülür.
Sayfa 33
Yaşamın gerçek bir büyüsü vardır: Oyun büyüsü. Ama kazanmak da, yitirmek de ilgilendirmiyorsa bizi.
Sayfa 12
İnsan havayla birlikte ışık içer. Gece havası çalışmaya iyi gelmez diyen halk yerden göğe haklıdır.
Sayfa 11
"Nasip derken sesimiz cılız çıkmasın. Nasip ihtimaller içinde en büyüğüdür."
Sayfa 459
