Hacer Özer
@HACERZR
Kuşun kanadından düşen tüye, bir daha uçamıyacağını kim söyleyecek?
Hacer Özer
23 Ekim 1987
164 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
"bir daha dönmemecesine başını alıp gitmeler kurar, sonra koltukların yerini değiştirmekle yetinirsin"
Boğmaya mecbur olduğum hislere gitgide daha çok esir oluyorum...
"İnsanlarla oynamamalı.
Bir yerleri var, bir ince
yerleri, işte oraya
değmemeli.
Okur Takip Önerileri
Tek bildiğim yeniden yalnız kalacağım. İnsanların içinde olup da yalnız kalmaktan daha kötü bir şey yok dünyada.
12.05.2023
Belki çelenklerle dostlarım gelecek ama tabutun üstüne neden çiçek konulur ki?
Bir iki teselli cümlesi edecekler. Kelimeler, kelimeler, kelimeler!
Kelimeler ne işe yarar?
.. hafızam toz toprakla dolu ve örümcek ağı sarmış bir mahzen gibi- yüreğimin hiç ilgisi olmayan insanlar ve eşyalarla dolu bir mahzen...
"Bu insanlar arasında kalbim, sık bir ormanda dolaşan kelebek gibi, ne tarafa uçsa ağaçlara çarpıyor."
Latif ve narin ne vardıysa içimde,
Hoyratça kırdı geçirdi dünya,
Memnunum, barışığım yine de,
Sabırla yeni yapraklar veririm
Yüzlerce kez kırılmış dallarımdan
Ve tüm acılara rağmen hala
Aşığım ben bu divane dünyaya.
Ve bu korkunç acı, hepimizin, hatta en duyarsız olanımızın üzerinde bile yıkıcı bir etki yarattı.
Ve yanılmıyorsam yalnız insanların, kahvaltı edip ağladıkları pazar sabahları yokmuş o zaman.
Mesela o zamanlar mutsuz olduğunda insanlar, yok olurmuş bazı dakikalar...
Beynindeki düşünceleri durdurmanın,bir gece olsun dümdüz uyuyabilmenin keşke bir çaresi olsaydı.
Ne tuhaftı, yaşadığımız zorluklar karakterimizin en kuvvetli yanlarını oluşturuyordu.
Artık, ancak acının içinde var olabilen biriydi o. Ruhu ağrıyordu.
Niye hep tek başına savaşmalıydı? Niye bu kadar yalnızdı...
