Hüseyin Karakaya

İnsanlar, tıp endüstrisine bağımlılıklarının farkına vardıklarında, bu bağımlılıktan kurtulma umutlarının olmadığına inanma eğilimine girerler. Doktorsuz, hastalıklı bir yaşamdan korkmaları, bir otomobil ya da otobüs olmaksızın bir yerden bir yere gidemeyeceklerini zannetmelerine benzer. Bu ruh haliyle, tüketicilerin koruması için örgütlenmeye ve tıp üreticilerinin tahakkümünü kontrol altına alacak politikacılarda teselli aramaya hazırdırlar.
Sayfa 153Kitabı okudu
Reklam
Zorunlu eğitim tüketimin çalışmaya yönelik ilgiyi önlemek için bir araç olması gibi tıbbi tüketim de sağlıksız işlerin, kirli kentlerin ve sinirleri harap eden ulaşımın etkilerini yatıştırmanın bir aracı olarak kullanılır olmuştur
Sayfa 129Kitabı okudu
İnsanlar doktorların bir hukukçu ve rahip gibi davranmasını istiyorlar. Doktor hukukçu olarak hastayı normal görevlerinden muaf tutar ve onu oluşturmaya zorlandığı sigorta fonundan yararlanma hakkına kavuşturur. Bir rahip olarak ise hastanın üretim araçları denetimi için verilen toplumsal savaşımın tembel, açgözlü ve haset dolu kaçkını değil de diğer biyolojik mekanizmaların masum bir kurbanı olduğu masalını yaratmada onun suç ortağı haline gelir.