Ahin Doğan
@Hagrid_
Kargalar ve sinir bozucu kahkahaları.
8 reader point
Joined on December 2020
Gerçeklik ama daha çok farkındalık ya da belki de yine aldatmacalık
Gözlerimi hoşuma giden sayfalardan kaldırdığımda gerçek dünyaya bir göz açılmıştı. Daha çok önceden de var olan ama uykuda olan bir göz. Bir kaç saniyeliğine kafam karıştı veya bir kaç yıl, bilemiyorum. Kırmızı ışık ortamı sarınca bir şeylerin ters gittiğini anladım. Henüz tetikteyken etrafta polis arabalarının yüzüme ve etrafa yansıyan ışıkları neredeyse her yeri sarmıştı. Ama biraz sonra fark edecektim ki suçlu olan ben değildim ama ifade vermek için karakola bende götürülmüştüm. O an "acaba sıra bana ne zaman gelecek, ne zaman ifşa olacağım?" Düşünceleri ile boğuşmak yerine, sayfalarını heyecanla çevirdiğim polisiye kitaplarının serin kapağına yüzümü yaslamak istedim. Ama aynı serinliği vermeyeceğini onlar da söylüyor bende biliyorum.
Memnuniyetsiz ruhun intihar etmesi ve geri dönmesi üzerine;
İçimde barınan tüm memnuniyetsizlik acele etmeden bir uçurum kenarı buluyor ve cenettin vadisinden atlıyor. Parçalarımı toplayıp saklayan karıncalar bir ritim tutturuyor ve beni yere, anaya teslim ediyorlar. Yeniden yapılandırılmak için renkler dans ediyor, ritim sonradan eklenen enstrümanlarla devam ediyor. Ve geri dönüyor. Parçalı, yaralı ama hala etkili hatta çok daha etkili renklerle dönüyor.
mor gökyüzü
Genç kız içinde bir yerlerde büyük bir patlamanın gerçekleştiğini hissediyordu. Kıyıya vuran koca bir dalga bedenin etrafında siper oluşturuyor, gözleri zambağın özü kadar saf ; kokusu kadar hoş olan yırtıcı , ruhani varlığı görebiliyordu. Bedeni sarsılmış, vücuduna dolanmış sıkı sarmaşıkların yükseldiği mor gökyüzüne doğru bakıyordu. Etrafındaki sinek mantarlarının ruhu emilmiş , kırmızılıkları genç kızın gözlerine işleniyordu...
