HaJeRiKo
@Hajeriko
OKU!,SEV!, YAŞAT!,GEZ!,YE!,DUA ET!...
Anestezi Tekn.
Anestezi+Sosyoloji+Yaşlı bakımı+sağlıkyönetimi
121212
302 reader point
Joined on April 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İzdiham'ca...
İzdiham Dergisi
@izdiham
·10 May 00:00
İnsan ömrü takvimlere göre değil, yaşanmışlıklara göre hesaplansa daha doğru rakamlar bulamaz mıydık? Bunun rasyonel olması da şart değil üstelik. Bazıları için bir asır, bazıları için gülümsediği kadar, bazıları için hüznü kadar yaşadı dersek yanlış olur mu?
Sayfa 18Kitabı okudu
Şiir,şaurun,şuur...
Baba'dan şiirin Arapçada şaurun kökünden yani saç kelimesinden geldiğini ve kafada bu yüzden çıktığını ama yine aynı kökten gelen ve yine baştan yükselen şuur ile birleşmezse şiir olamayacağını duymuş, harfe, kelimeye içinden neye ettiğini bilmediği bir and içmişti...
Çünkü cevheri bozan yine insan!
"Ah kızım neden bir kelime daha kalbe ilham bile etmeden cümlenin ve kelimenin adeta cevheri bozuluyor biliyor musun, bozan şey çok yakında da ondan. Mesafe olarak da duygu olarak da çok çok yakın ondan,"
Reader Follow Recommendations
Kibar görünümlü nobranlar!
"...Ama anlamak lazım tabi daha önemlisi hak vermek. İnan bu daha da önemli. Şu yaşadığımız devirde herkes anlamaktan ve anlayıştan bahsediyor ama hak vermiyor, neye yarar bu sen söyle. Kibar bir nobranlıktan başka nedir bu?"
Haya imana mani mi(dir)!
"Güzel kızım, yalnız değilsin, geçen bir şey duydum bana çok tesir etti, sana da söyleyeyim de kalbine bastır, 'Haya imana manidir,' diye bir şey duydum. Sen de haya ettiklerin sebebiyle imana geri durma, sakın,"
Yaftalanan ve yaftalayan yine bizleriz!
Netlik bu devre sığlık olarak tercüme ediliyordu. Sadelik sıradanlık diye karşılık bulmuştu.
Övgülere doyamayan insan(cık)
"...Ama insan kendi mayasına razı değil, kendini koyup başkalar edinmek istiyor. Bunu yapabilirse de insanların çoğu zaten böyle ama onların da ne kendilerinde ne etrafına gelenlerde bir kuvvet var. Kabarmış ama olmamış bir maya. Onların hepsi orada oluşacak olandan, oraya gelecek olandan çarpmaya, almaya gelmişler zaten. Bütün alçaklar kevaşeler orada bir nazenin arıyor ve bula bula birbirini buluyor. Birbirlerini de övmeleri mecburen bundan"
"İnsan kendinde diğerlerini cezbedecek şeyleri pazarcı esnafı gibi ya da şık bir butik gibi ortaya döküyor, bazen ince bir halle sunuyor, sonra da ona gelenlere bir bakıyor ki, hepsi zaten onlardan olmamak için kaçtığı kimseler. Maya demek ki ancak kendi mayasıyla benzer ise başkalarında da tutup kabarabiliyor..."
İnsanın mayası...
"İnsan kendinde diğerlerini cezbedecek şeyleri pazarcı esnafı gibi ya da şık bir
butik gibi ortaya döküyor, bazen ince bir halle sunuyor, sonra da ona gelenlere bir bakıyor ki, hepsi zaten onlardan olmamak için kaçtığı kimseler. Maya demek ki ancak kendi mayasıyla benzer ise başkalarında da tutup kabarabiliyor..."
Hepimizin bir miktar keşkesi!
Keşke, dedi içinden öbür dünyada da buradaki gibi dağlar, vadiler, şelaleler, dereler, sonbahar ormanları, ceylanlar, geyikler olsa. Hava böyle olsa ve ben
ağrısız bu havanın içinde durabilsem ne yapsam demeden. Aldanmadan ve aldatmadan ama doyarak hayatı içime çekebilsem. Bu dünyadaki göremediğim buzulları, kuzeyin karla kaplı ormanlarını, çam seslerini bir kozalak yakınlığında görebilsem orada. Nerde bir su aksa ben oraya damlayabilsem, hangi toprak nemlense altında ben yatsam, bir meyve çiçeklenirken hayırlı olsuna gitsem, nerede gün batsa o battığı çizgiye elimle işaret koyup ben de gidip yatsam ve işaretimle onu ertesi gün parmağımla batacağı noktadan bulsam...
Kendini bilen insan,dünyayı da kainatı da bilmeye başlar!
İbn-i Arabi, "Kendini bilmeyen kafirdir," demiş, ne dehşet bir söz değil mi, ama ne yakın, sanki kucağımda."
Geçip giden,dağıttığımız ve toparlamakta zorlandığımız ömür...
"...Ben artık geçip gitmek istiyorum, ömrüm başka ellerde kaldı, onu hep sağda solda gördüm. Benim olan ömrü bazen bir sözde, birinin arkasından gördüğüm yürüyüşünde, sesinde, kapıyı çekişinde, ekmeği bölüşünde gördüm. Sazda, nağmede, yayda gördüm. Onu artık önüme çekmek istiyorum..."
Çünkü;fazla tevazu kibirdendir!
İnsanın tevazusu övülürken kibri kabarıyor, hiçliğe talibim derken varlığını repoya veriyor, bende benlik ne arar derken
soruyu da cevabı da benlik sorup veriyor, gülüp eğleşiliyordu.
Tuhaf bir cins;İnsan!
İnsan vaatlere inanmayan ama vaatlerin de peşini bırakmayan bir canlı, her şeyin alacaklısı. Ne Allah'ın yakasını bırakır ne insanın, kendi yakasını tutacağına kim ömründe ona bir kez güzel bir şey hissettirmiş, kim bir güzel söz ve tavırda bulunmuşsa onun yakasını hırsız tutar gibi tutar. Hırsıza demediğini ona der, soysuza demediğini ona der, insan baştan aşağı çürük bir mahluk, ne az tazesi, ah ne az,"