Halime
@Halimeaktas
Gastronomi ve Mutfak Sanatları
4 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Hiçbir şeye, hiçbir yere tutunamıyorum; tutunmak da istemiyorum. Sanırım, biz maziperest olarak yürüyeceğim yolun kalan kısmını.
“Anla artık! İnsan diye adlandırılan canlılarda yürek çığlıkları dinmiyor, dinmemiş, dinmeyecek! Belki de yaşamak, o çığlığın kesintisiz sürmesi. İç çığlığı susunca yaşam bitiyor işte. Hayat böyle bir şey! Huzur arayışı, o kıldan ince kılıçtan keskin yolu katetme çabası. Adın da felsefe demişler. Ama bil, içinin derinliklerindeki o çığlığı susturamayacaksın nefes alıp verdiğin sürece. Sen, hangi adı koyarsan koy!”
Okur Takip Önerileri
Zaman ölçüsünde, ya da ölçüsüzlükte, bir ömürlük anı yaptık Eşref’le, hem de yaşamın tüm renklerini kullanarak. Ardıma baktığımda da o anımsamaları göreceğim. Az şey mi bu? Madem mutlu oldum, hayattan tat aldım, bilineni inkar niçin? Mutluluk bitmeye hükümlü zaten, o halde?
“Ömür kavramının ölçüsü ne? Bin yıl yaşayan, bininci yılın sonunda arkaya baktığında zamanın zerresini bulabilecek mi? Yalnızca anımsamalar… Yaşanmış zaman dilimi bir serap. Zaman ne çabuk geçti, diye hayıflanacaksın, zihin boşluğuna dökülecek anımsamakta görüntülerine baktıkça bin yılı tüketen ölümlüden farkın kalmayacak. Hatta, hayat ne kadar kısaymış, diyeceksin o karanlığın önündeyken.”
Sayfa 162Kitabı okudu
İnsanlık, acıları, çileleri katederek ilerliyor ömür denilen yolda. Ne yazık ki akıl, bencilliğin, hırs ve ihtirasın kuyruğuna bağlı. İnsanlık, vahşeti yaşam biçimi olarak benimsemiş. Bu tavrında da kararlı gibi görünüyor.
Sayfa 112Kitabı okudu
Umarsız haldeydi. Yukarıda kimse Martin Eden’ı kendisi olarak istemiyor, aşağıdaysa geçmişte onu olduğu gibi kabul eden sınıfına dönemiyordu.
“Yalan söyledi”, diye yüksek sesle konuştu. “Beni her şeyi göze aldığına inandırdı, ama onu buraya getiren kardeşinin geri götürmek üzere beklediğini biliyordu.” Kahkahaya boğuldu. “Ah şu burjuvalar! Meteliğim yokken kardeşine uygun görmüyordu. Bankada hesabım olunca, kızı bana kendi ayaklarıyla getirdi.”
Eskiden büyük bir kuvvetle içine işleyip keskinliğini uzun süre muhafaza eden kavga şevkinin daha o anda söndüğünü gören Martin, kendisini sürekli tahlil eden ve bunu, yaşamasını engelleyecek kadar çok yapan, erdemli, yalnız ve sade bir varoluş içinde bulunduğunu keşfetti.
Yöneticilerin ve ritüellerin gücü, yavaşça, çok yavaşça istediğimiz gibi yaşama özgürlüğümüzü öldürecektir.
