Düşlerdeki boşuna girişimler gibi ayaklarımda kurşun ağırlığı... Kaybolup giden şeyler arasında, el yordamıyla çaresiz aranışlar... Geçmiş neden bu kadar başına buyruktu?
Mutlu olmak ayıp mı ? Böyle düşündüğüm çok olmuştur. Şimdi de sık sık öyle düşünüyorum. Hatta bazen mutlu olabilenler kötüler ve aptallardır da diyorum. Ama arada bir şöyle düşündüğüm de oluyor : Hayır , mutlu olmak ayıp değil , akıllılıktır