"Hem kendine karşı da böyle bir sorumluluğun var; zira aşırı hüzün insanın kendini geliştirmesine veya yaşamdan keyif almasına, hatta gündelik işlerini yapmasına mani olur, ki bunlar olmadan in- san toplum içinde yaşayamaz."
Hiç bilmediğim şeyler var sanki Bu dünyada ve Sanırım hayat, hiç de kolay anlaşılabilir bir şey değil. bana ne oluyordu böyle? Büyümek ne zor şeymiş...
Tek başıma ilerlerken aklıma geldi, bugüne kadar gerçekte bütün yolları böyle yalnız yürümüştüm; gezintilere tek başıma çıktığım gibi, yaşamımın bütün adımlarını tek başıma atmıştım.
şen ve saygın kişilerdi hepsi, aralarında bir tek ben vardim sefil, ben vardım suçlu, tek başına; yalnızca ben vardım aşağılık, tüm dost bakışlardan korkan, yediği incirlerin tadı henüz ağzından gitmemiş ben.
Öyle ben hep dışarıdaydım, hep kıyıda kenarda kalacaktım;tek başıma, güven duygusundan uzak,içi sezgilerle dolu ve bir kesinlikten yoksun yaşayıp gidecektim.