Hasret Bulut

Hasret Bulut
@HasoDayi
Sanırım kendi hayatımdan kaçmak için kitap okuyorum.
Çünkü nasıl gözleriniz görmeye, kulaklarınız duymaya yarıyorsa, insan yüreği de zamanı algılamaya yarar. Kör bir insan için gökkuşağının renkleri ve sağır bir insan için kuş sesleri nasıl boşunaysa, bütün bir yürekle algılanmayan zaman da öyle boşa gider, kaybolur. Ama ne yazık ki, düzgün çarpmasını bildiği halde kör ve sağır olan nice yürekler vardir.
Reklam
Biliyorsun, onlar varlıklarını, insanların ömrünü tüketerek sürdürüyorlar. Fakat zaman, gerçek sahiplerinden alınınca ölüyor. Her insanın kendisine ait belli bir zamanı vardır. Ve bu zaman da yalnızca onda kaldıkça canlıdır, yaşar.
Delinse yer, çökse gök, yansa, kül olsa dört yan Yüce dileğe doğru yine yürürüz yayan. Yıldırımdan, tipiden, kasırgadan yılmayan, Ölümlerle eğlenen, tunç yürekli Türkleriz!

Reader Follow Recommendations

See All
Kahramanların Ölümü
Gerilir zorlu bir yay/ Oku fırlatmak için/ Gece gökte doğar ay/ Yükselip batmak için./ Mecnun inler, kanını/ Leyla'ya katmak için./ Cilve yapar sevgili/ Gönül kanatmak icin./ Şair neden gam çeker?/ Şiir yaratmak içn./ Dağda niçin bağrılır?/ Feleğe çatmak için./ Açılır tatlı güller/ Arılar tatmak için./ Göğse çicek takılır/ Solunca atmak icin./ Tanrı kızları yaratmış/ Erlere satmak için./ İnsan büyür beşikte/ Mezarda yatmak için./ Ve............../ Kahramanlar can verir/ Yurdu yaşatmak için...
Bir sabah uyandığımda Nergis'i yanımda göremedim, bir tepenin başındaydık, araya araya aşağıdaki uçurumda olduğunu gördüm. Kendini atmıştı, yuvarlanarak aşağı indim, kayalar, dikenler her yanımı yırttı, sürüne sürüne yanına gittim, hâlâ yaşıyordu ama kolları bacakları kırıktı, kucağıma koyduğum başı da kandan sırılsıklam olmuştu. Gözlerini açtı, onu gördüğümden beri ilk kez konuştu. "Ben bir insandım abla"
Reklam