Akşam üstleri son ışıklar bulutları sırmalayarak parladığında tek başıma karanlık bir odada oturmaya dayanacak kadar eskidim ben, çoktan kendi yalnızlığıma sarınıp kendimi sıcak tutmayı öğrendim, kenarları çizgilenen gözlerim kederini çoktan en derinlerine kapattı, bir kiraz ağacı gibi erken rüzgârlarla döktüm ben çiçeklerimi.