Hass
Hass
@Hasssss13
Zamanın Öğrencisi-Tarih Öğretmeni
#224114972
#224114883
#212585598
Tehlikeli kitaplar
Ben pek inceleme yazmam değerli okurlar. Ama bu kitaba yazılır, bu kitaba ağlanılır, bu kitaba içilir, bu kitap için neler yapılmaz ki! Kadehimi Hikmet Benol'a kaldırıyorum; o ne oyundu öyle üstad!
Hiiç öyle kitabın diliymiş, kurgusuymuş falan bahsedemeyeceğim. Oğuz Atay okuyanlar zaten nasıl bir dil ve kurguyla karşılaşacaklarını bilirler. Bir süredir toplumla aram açık olduğundan(toplumun bundan haberi olduğunu sanmıyorum) toplumsal yönünden falan bahsetmeyi de hiiç istemiyorum.
Ben, Tehlikeli Oyunlar'ın bende bıraktığı izlerden bahsetmek istiyorum. Herkeste aynı izleri mi bırakır? Bilemem. Belki bırakır. Belki bırakmaz.
Biraz klişe bir benzetme olabilir ama pek umrumda değil; bu kitap, bana bir ayna oldu. Ama tahmin edersiniz ki öyle yüzümü, gözümü, ağzımı, burnumu falan gösteren bir ayna değil bu. İç dünyama tutulan bir ayna gibiydi. Kendime, iç dünyama dair o kadar çok şey gördüm ki o aynada, bazen iğneler battı zihnime. Düşündüklerim, düşünmemiş gibi yaptıklarım, söylediklerim, söyleyemediklerim, yaptıklarım, yapamadıklarım, iyi ki dediklerim, keşke dediklerim, pişmanlıklarım... Bu aynada gördüklerimin listesi uzar gider de bitiremem. Bu aynaya bakması da hiç kolay değil ama sonuna kadar baktım. Hiç pişman değilim.
Okuyun, okutun. Lütfen.
Tanıdık, Korkunç, Harika
Ray Bradbury'i ne zaman okusam çok yaratıcı ve eşsiz bir dünyaya götürüyor beni. İlham verici bir yazar. Ve ben bunu bilmeme rağmen bir yıldır kitaplığımda olan bu kitabı, henüz okudum. Neden daha önce okumamışım pişmanlığı var üzerimde.
Kitap okurunu bazı açılardan tanıdık görünen bir distopyaya götürüyor. "Acaba devrime gider mi, gitse ne güzel olur." dedirten bir aksiyonu da var. Karakterlerin karşılıklı konuşmaları da oldukça düşündürücülerdi. Altı çizilip tekrar tekrar okunulması gerektiğini düşündüğüm kısımlar vardı bu konuşmalarda.
Kitabın dili oldukça akıcı. Ama çevirmene biraz eleştirim var. Anlatım bozukluklarına sıkça denk geldim. Hemen hemen hepsinde "Bu cümle şöyle kurulsaydı doğru ve daha hoş olurdu." diye düşündüm. Bu cümlelerin bazıları anlattıklarından dolayı mutlaka altı çizilmesi gereken cümlelerken çevirmenin kurbanı olmuşlar.
İncelememi bitirirken tekrar belirtmek isterim ki niye daha önce okumamışım pişmanlığı yaşıyorum. Benim yaptığım gibi kitaplığınızda tutuyor ve hâlâ okumuyorsanız, bu kitaptan kaçmayın. Mutlaka okumanızı öneririm.
Olmamış
Öncelikle yazarın çocukluk hayalim diye bahsettiği bu kitabın konusu, nasıl çocukluk hayali olabilir anlayamadım. Çünkü bu konu orijinal bile değil. Üstelik Osmanlı vekayinamelerinin bazılarında birkaç kez geçen bir konu olduğundan sıkı bir tarih bilgisi ister. Bu sıkı tarih bilgisi de bir çocukta zor bulunur. Yazar çocukluk hayalim demese konuya takılmazdım. Sonuçta tarihten bir konu alınıp edebi alanda değerlendirilebilir.
Kitabın edebi yönüne gelecek olursak:
Döneme hiç uymayan bir dil var karakterlerde. Hele Cadıcı Nikola tam bir Afro Amerikan: "Hey, lanet olsun. Lanet olası!"
Anakronizm de var. Bir başka okur da belirtmiş bunu: Hormonlardan bahsediyor Cadıcı Nikola. Hem de 1700'lerde!
Bolca anlatım bozukluğu olan cümleler cabası.
Yetmez! En çok gördüğüm sorun ise tutarsızlıklar. Yazar karakterlerin yaşları konusunda tutarsız. Sayfa başında genç olan kadın, sayfa sonunda yaşlı kadın oluveriyor mesela.
Köyün nüfusu konusunda ve asker sayısında da tutarsızlıklar çok. Naibin askerleri bir azalıyor bir artıyor. Zaman konusunda da tutarsızlıklar var. Mesela İstanbul'a şeyhülislâmdan fetva almaya giden yeniçeriler günlerce at binmişler ama köyde bir gün geçti. Zaman tutarsızlığı konusundan bağımsız olarak şimdi aklıma geldi. Bu yeniçeriler İstanbul'dan döndüklerinde ise birden ulak oluverdiler. Onu da anlamadım.
Uzun lafın kısası: Olmamış efendim. O kadar ki hiç inceleme yazmayan ben, oturdum inceleme yazdım.
